حجت الاسلام سید ابوالحسن نواب رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب قم در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد عمده ترین شرایطی که صلح را بر امام حسن (ع) تحمیل کرد گفت: یاران امام حسن(ع) با ایشان همراهی نکردند و در نخیله سجاده اززیر پای او کشیدند و امام را تنها گذاشتند.
وی عدم تبعیت اصحاب و یاران از امام را یکی دیگر از دلایل و شرایط صلح دانست و گفت این مشکل از صدر اسلام و در زمان واقعه غدیر هم وجود داشت. یعنی با اینکه پیامبر(ص) علی(ع) را جانشین خود و ولی مسلمین بعد از خود معرفی کرد اما اصحاب و یاران پیامبر از حکم و دستور حضرت محمد(ص) تخطی کردند .
نواب در مورد تأکیدات صلحنامه گفت: این صلحنامه به عدم تداوم حکومت اموی و معرفی نکردن جانشین از سوی معاویه و رسیدن خلافت و حکومت به خاندان پیامبر(ص) تأکید داشت. اما معاویه عهدنامه را زیر پا گذاشت و یزید را به عنوان خلیفه بعد از خود نصب کرد.
وی در مورد اینکه امام از تصویب این صلحنامه چه اهدافی را دنبال میکردند نیز اظهار داشت: امام وقتی متوجه شدند نمیتوانند بجنگند و یاران نیز وی را تنها گذاشته اند خواستند با صلح به حکومت اموی خاتمه دهند.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب در مورد اینکه آیا امام به اهداف پیش بینی شده خود رسیدند گفت: معاویه این قرارداد را زیر پا گذاشت و امام به همه اهداف خود نرسیدند. اگر امام حسن زنده میماند حتما در قیام در برابر معاویه و یزید، با امام حسین(ع) همراه میشد.
نواب در مورد اینکه هوشمندی امام حسن(ع) در صلح با معاویه چه درسی برای عاقبت اندیشی و زمان سنجی به حاکمان اسلامی میدهد نیز یادآور شد: رفتار و عملکرد ائمه همه درس بوده است. چنانچه پذیرش قطعنامه 598 از سوی امام خمینی (ره) در ادامه همین تدبیر امام حسن(ع) بود یعنی تاریخ به نوعی تکرار میشود.
نظر شما